ข้าวคั่วหัวหอม ontour

...ถ้าเธออยากรู้ว่าฉันรักเธอเท่าไหร่ ...เพียงแต่เธอนับเม็ดทรายในทะเลทราย โกบี ที่มองโกลเลีย นั่นไม่ถึงครึ่งที่ฉันมีให้เธอ....
...หากเธอคือทุ่งหญ้าสีเขียว กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ....ฉันอยากเป็นท้องฟ้า ที่กอดเธอไว้ในอ้อมกอด จน นิรันดร์..........
Enter

วันพุธที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2555

เติมเต็มชีวิต ด้วยการท่องเที่ยว

การท่องเที่ยว....
....เมื่อนานมาแล้วผมเคยเห็น ผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนยอดเขาที่สูงเสียดฟ้า แล้วมองลงมา มุมมองที่มองลงมาช่างสวยงามจริง
...นับตั้งแต่นั้นมาผมมีความคิดว่าอยากจะไปอยู่จุดนั้นบ้าง จึงเริ่มศึกษาว่าที่นั้นที่ใหน ชื่ออะไร มีความเป็นมาอย่างไร หลังจากนั้นอีกไม่นาน ผมก็ได้ไปยืนที่่จุดนั้นบ้าง ... ของจริง กับ ในรูปที่เห็นช่างแตกต่างกันอย่างมากมาย
...ผมนึกในใจว่าชีวิตนี้...การท่องเที่ยวคือสิ่งที่จำเป็นสำหรับชีวิตของเรา

และชีวิตที่เหลืออยู่ผมจะเดินทางท่องเที่ยวให้มากที่สุดจะเป็นไปได้

....ผมว่าชีวิตของเราช่างสั้นนัก หาสิ่งที่เติมเต็มให้กับชีวิตด้วยการท่องเที่ยวดีกว่าใหมครับ....

วันอังคารที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ขับมอ ไซค์เที่ยวหนองคาย ท่าบ่อ ถึงสังคม

...หลายวันที่ผ่านมา เคยมีความคิดว่าอยากไปอ.สังคม หรือบึงกาฬโดยขี่มอ ไซค์ไป พอดีมีโอกาสปิดร้านหนึ่งวัน ก่อนปิดร้านมีเพื่อนชื่อพังค์ทำงานอยู่ที่หนองคายมาบอกว่าคืนวันที่ 6 ตค.54จะมีconcertไมโคร ก็เลยมีความคิดไปนอนที่หนองคาย 1คืนเพื่อดุ concertแล้วค่อยขี่ต่อไปที่อ.สังคม...
...ปิดร้าน ประมาณ 2ทุ่มกว่า เริ่มออกจากบ้านเกือบๆสี่ทุ่ม เป็นประสบการณืครั้งแรกที่ขับมอไซค์เที่ยวแบบนี้ ก่อนเข้าหนองคายประมาณสัก 7กิโลทรมานเหมือนกัน เพราะถนนเปียกเวลารถใหญ่วิ่งแซง ละอองน้ำจะกระเด็น แถมฝนตกปรอยๆ..แต่ก็มันส์ดี
...พอเข้าไปที่ concert เล่นเห็นแล้วไม่อยากเข้า เพราะมันแน่นเหมือนปลากระป๋อง คิดอยู่ในใจหากไฟใหม้คงตายหมดแน่เลย แต่เหตุการณ์ก็ผ่านไปได้ด้วยดี...
...ตื่นเช้าหลังจากกินข้าวเช้าประมาณ แปดโมง เออ...ลืมบอกไปผมพักที่โรงแรมไทย-ลาวที่บริการได้สุดยอดไม่มีน้ำอุ่น  ไม่มีmorning call ประชาสัมพันธ์ หน้าตาไม่รับแขก ขอพัักคร้งนี้คร้งเดียวพออย่าได้เจอกันอีกเลย...
....ออกจากหนองคาย ประมาณ 9โมงกว่า ๆ ช่วงนี้จะเป็นช่วงที่มีความสุขที่สุด ลมเย็น ไม่มีแดด ช่วงที่ทรมานที่สุดคือตอนออกจากอำเภอบ้านผือกลับบ้านเพราะต้องแข่งกับเวลา เนื่องนัดกับแม่ไว้ว่าจะมากินข้าวกับแม่
 และนี่คือทั้งหมดของtripนี้.....

วันอาทิตย์ที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2554

บันทึกความทรงจำ..ในช่วงเวลาหนึ่ง ( เพลงมหา'ลัย อัลบัมชุดแรก 2531)

บันทึกความทรงจำ..ในช่วงเวลาหนึ่ง ( เพลงมหา'ลัย )

เมื่อวันก่อน เต้ย ( เพื่อที่มหาวิทยาลัย เจ้าของ ข้าวตัง ยี่ห้อ สุคันธา ) เอาคลิป ที่เจิ้น ( เพื่อที่มหาวิทยาลัยเหมือนกัน  เจ้าของขนม ขบคิด ) ทำมาให้ดู ผมนั่งดู เป็นร้อย ๆ รอบ ผมมีความสุขกับมันมาก  มีความสุขที่ได้ทบทวนความทรงจำที่ดี ที่อยู่กับเพื่อน ๆ มีบางช่วงที่ความทรงจำขาดหายไป ...บทเพลงนี้เติมเต็มได้เป็น
อย่างดี ในรูป  จากซ้าย เจิ้น   เป้ก  เต้ย
  


 รูป อัลบัม ที่ได้ร่วมทำกับเพื่อน ๆ

 ปกใน

 นักร้อง นักดนตรี ในอัลบัมในปี 2531

เอก คนซ้ายมือ ตอนนี้คิดถึงที่สุด เพราะเป็นหัวหน้าวง ฝีมือระดับเทพ ส่วนคนกลาง บัท เจ้าพ่อแห่งหลักการ  เป็นประธาน ผู้จัดการ ของอัลบัม


และนี่คือความภูมิใจ.....ที่จะเสนอ  ฝีมือเจิ้น.... ตาม link นี้เลยครับ
http://www.facebook.com/video/video.php?v=169397289810693
http://www.facebook.com/video/video.php?v=169397289810693

วันพฤหัสบดีที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2554

บันทึกความทรงจำ..ในช่วงเวลาหนึ่ง ( เชียร์วอลเลย์บอลทีมหญิงไทย ชิงแชมป์เอชีย)

...เป็นเวลาเกือบ ๆ หนึ่งอาทิตย์มาแล้วที่คอยตามเชียร์ ทีมชาติไทย วอลเลย์บอลหญิง รายการชิงแชมป์เอเชียที่ ไต้หวัน ลุ้นสุด ๆ มีทั้งแพ้ และชนะ แต่ก็มีความสุขที่ไม่น่าเชื่อว่าทีมไทยจะมาไกลได้ขนาดนี้ และนี่คือ ช่วงที่ลุ้นสุด ๆ ถึงเราแพ้แต่ก็มีความสุข ด้วยเหตุผลที่ได้บอกไปแล้ว...

ชอบที่สุดในทีมคือ  นุศรา  ป้อมคำ  เห็นหน้าแล้ว ชื่นใจครับ....
นี่คือผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศ ชนะไต้หวันแบบลุ้นจนไม่เป็นอันขายลาบเป็ด วันที่ 22 กย2554 ตอน 6 โมงเย็น

ซาปา เวียตนามเหนือ

....ปลายปีนี้ 2011 ถึงต้นปี 2012 ตอนแรกอยากจะไปนับเม็ดทรายที่ทะเลทรายโกบี สำรวจเส้นทางสายไหม หรือ มองโกลก็ได้ แต่ดูราคาค่าทัวร์แล้วเอาไว้เป็นปีหน้าก็แล้วกัน เพราะปีนี้มีงบน้อย เลยคิดไปคิดมาไปที่นี่ดีกว่า...ซาปา.... โดยมีแรงบันดาลใจจาก รายการ Spirit of asia , ข้อมูลจาก website ของ wutake และ mr. hotsia จึงได้ตารางแบบคราว ๆ แบบนี้...
ตอนนี้กำลังรอเพื่อน ว่าจะมีใครไปด้วยหรือไม่ ถ้าไม่มี..ต้องรีบจองตั๋วรถไฟ  Hanoi ไป Sapa เพราะเป็นช่วง high season ราคาตั๋วแพง หรือไม่ก็ไม่มี ต้องจองล่วงหน้าเป็นเดือน ๆ...
........คอยติดตามชมกันต่อไปครับ...

วันอังคารที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เที่ยวต้าลี่ ลี่เจียง ภูเขาหิมะมังกรหยก

การท่องเที่ยวครั้งแรกในต่างแดนของผมเริ่มขึ้นเมื่อ พี่ชายผมได้ไปเที่ยวปักกิ่ง  และในขณะนั้นมีคนๆหนึ่งเป็นแรงบันดาลใจ บวกกับในชีวิตไม่เคยเห็นหิมะของแท้ๆ เลยตัดสินใจเลือกไปเที่ยวที่ ภูเขาหิมะมังกรหยก พี่ชายเลยแนะนำทัวร์ที่เป็นของคนอุดร เมื่อติดต่อกัน การเดินทางจึงเริ่มขึ้นในเดือนตุลา......
....เป็นครั้งแรกที่ออกนอกประเทศ จึงความตื่นเต้น ละคนกับความตื่นตา ตื่นใจ ในบางช่วงของการเดินทางก็คิดถึงเตี่ยด้วย และอีกจุดหนึ่งที่ต้องเห็นคือ หิมะ แต่ปรากฏว่าเมื่อขึ้นไปถึงยอดเขากลับไม่เห็นหิมะ...ผิดหวังมากจึงเป็นที่มาของการเดินทางครั้งที่สอง ที่ไป ฮาร์บิ้น
.....โชว์ trip นี้ที่ประทับใจมากคือ โชว์ก่อนขึ้นเขาของจางอี้โมว์  เขาทำได้สุดยอดจริง หาดูได้จาก youtube แต่รับรองว่าคุณจะไม่ได้อารมณ์เหมือนที่คุณเข้าไปนั่งในที่นั่นจริงๆครับ

วันพฤหัสบดีที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เที่ยวฮาร์บิ้น

เที่ยวฮาร์บิ้น ธค.53 - มค.54




....หลังจากไปเที่ยวปากเซมา ปลายปีก็ได้ไปเยือน เมืองฮาร์บิ้น ที่จีน ความเป็นมาเนื่องจากว่า ตนเองเกิดมาครึ่งชีวิตแล้วยังไม่เคยเห็นหิมะของจริงเลย ก็เลยยากสัมผัสหิมะของจริงบ้าง จึงตัดสินใจเลือกเมืองที่จะไป ที่ที่มีหิมะ ด้วยตนเองเป็นคนชอบประเทศจีน อาจเป็นเพราะเตี่ยเป็นจีนจากซัวเถา และประเทศจีนมีความเป็นมาที่ยาวนาน มีวัฒนธรรม ภาษา และอื่นๆเป็นของตัวเอง จึงเลือกเมืองฮาร์ิบิ้น เนื่องจากมีทัวร์พาไปที่นั้น หลังจากนั้นจึงเลือกบริษัททัวร์ที่จะไปทาง net แรกๆ ก็ใจไม่ค่อยดีกลัวว่าทัวร์เค้าจะหลอกหรือเปล่าจนกระทั้งได้ไปถึงฮาร์บิ้น
....ฮาร์บิ้น เมืองอยู่ทางภาคเหนือของจีนติดกับรัสเซีย อากาศหนาวเกือบทั้งปี
....ครั้งแรกที่ลงถึงสนามบินใจไม่ค่อยดีเพราะเครื่อง delay จากเซียงไฮ้มา 2 ชม.กว่านั่งอยู่บนเครื่องเนื่องจากหิมะตกหนักที่สถามบินฮาร์บิ้น พอตอนเครื่อง landing มองลอดหน้าต่างหัวใจเสียวแว๊บ ๆ ว่าจะเป็นอย่างเพราะหิมะตกหนัก กลัวว่าสนามบินจะลื่น เครื่องจะไถล

...พอเครื่องจอดสนิท เรานึกอยู่ใจไหนว่าหนาวนักหนาวหนา นี่หรือที่เขาบอกว่าอากาศติดลบ 30 เรายังไม่รู้สึกอะไรเลย
...เมื่อเจอไกด์ ไกด์พาไปที่รถเพื่อที่จะเข้าโรงแรม พอประตูของสนามบินเปิดออกเท่านั้นแหละ ความเย็นยะเยือกมาเยือนที่อวัยวะที่ไกลหัวใจ เช่นมือ เท้า เดินไปอีกไม่เกิน 10 ก้าว เหมือนหูจะหลุดออก...